In 2024 heeft Shivani via In2Talent zeven maanden gewerkt als procurement officer voor het Water- en Energiebedrijf op Bonaire. Wij hebben Shivani gevraagd om haar unieke ervaringen van het werken op dit tropische eiland, de uitdagingen die ze tegenkwam en de waardevolle lessen die ze heeft geleerd met ons te delen. Van de voorbereidingen op haar reis tot de aanpassingen in haar werkstijl: Shivani vertelt hoe deze opdracht haar nieuwe inzichten heeft gegeven in zowel haar vakgebied als haar persoonlijke groei.
Van stille wens naar tropisch avontuur
Toen Shivani in 2020 begon bij In2Talent, had ze geen uitgesproken ambitie om in het buitenland te werken. “Het stond niet echt op mijn lijstje, ik was er ook niet actief naar op zoek. Maar toen het op mijn pad kwam, dacht ik meteen: dat lijkt me eigenlijk best wel vet.”
Hoewel ze uiteindelijk in 2024 naar Bonaire vertrok, speelde het idee al langer in haar achterhoofd. “Ik denk dat ik twee jaar eerder al het gevoel had dat ik ooit een buitenlandse opdracht wilde doen. Niet per se op Bonaire – ik dacht eerder aan iets als Duitsland of ergens anders in Europa.” Die wens ontstond omdat Shivani tijdens haar hbo-opleiding de mogelijkheid had om naar het buitenland te gaan, maar er toen voor koos dat niet te doen. “Veel studenten gingen op buitenlandse stage of deden een uitwisseling, maar ik had toen andere prioriteiten en persoonlijke omstandigheden waardoor dat er niet van kwam.” Toch bleef de behoefte sluimeren: een keer écht uit haar comfortzone stappen en het avontuur aangaan.
De kans op het juiste moment
In2Talent sloot in 2023 een raamovereenkomst af met het Water- en Energiebedrijf op Bonaire. Vanaf dat moment kwamen er concrete opdrachten beschikbaar – en daarmee ook een nieuwe mogelijkheid voor Shivani. “Toen er in 2023 een opdracht vrijkwam, vroegen ze mij of ik interesse had om een half jaar die kant op te gaan. Alleen: ik ging die zomer trouwen en zou dan vlak voor mijn bruiloft terugkomen, dus dat leek me niet handig.”
Na haar bruiloft bleef de wens hangen. “Ik wist: als die kans zich nog eens voordoet, dan wil ik hem grijpen.” Eind 2023 zette ze daarom zelf de volgende stap door proactief haar interesse en ambitie binnen de organisatie te delen. “Mijn doel voor 2024 was duidelijk: ik wilde naar Bonaire.” En niet veel later kwam de kans opnieuw voorbij – dit keer op precies het juiste moment.
De voorbereiding: alles regelen in een maand tijd
De tijd om alles voor te bereiden en te regelen was kort. “Het betekende spullen inpakken, goed nadenken over wat ik mee moest nemen en zorgen dat mijn man Steef ook mee kon.” Ook moesten er praktische zaken geregeld worden, zoals een verblijf en een auto. Bovendien was het tijd voor een nieuwe garderobe. “Ik had wel zomerkleding, maar geen geschikte zomerwerkkleding voor op kantoor.” Daarnaast stond er nog een belangrijk, emotioneel aspect op de planning: afscheid nemen van familie en vrienden. “Je gaat toch voor een half jaar weg, dus dat is niet niets.”
Ervaring Bonaire
Wat Shivani terugziet als ze denkt aan Bonaire: “Ja, de zee natuurlijk! Die azuurblauwe zee. Het was echt zo bijzonder mooi, dat heb ik nog nooit ergens anders gezien.” Ze herinnert zich haar eerste ochtend op het eiland nog goed. “Ik werd vroeg wakker in een heel fijn appartement, stapte naar buiten en het was meteen lekker warm. Je voelde de zon langzaam opkomen. Dat was echt heerlijk.”
Elke ochtend begon met ontbijt en daarna reed ze met haar auto naar haar werk. “Ik had een klein autootje en ik reed ongeveer twintig minuten naar mijn werk. Het was heerlijk: raampje open, de wind door je haren en langs die kust met die blauwe zee.” Shivani werkte van 07:30 tot 17:00 uur, maar had tijdens de lunch een uur pauze. Na het werk reed Shivani terug naar haar appartement en vaak bracht ze tijd door met haar man, Steef. “Soms aten we op het strand. We gingen daar zitten met stoelen die we altijd in de auto hadden liggen en bekeken de zonsondergang.”
Ook in het weekend was Shivani op stap. “We hadden een leuke vriendengroep en we deden gezamenlijk dingen. Het voelde soms echt als vakantie, vooral in het weekend.”
Het werken op Bonaire, onvergetelijke projecten en cultuurverschillen
De rol die Shivani had in Bonaire bij het waterbedrijf kennen we ook in Nederland: inkoopadviseur. “Mijn rol was inderdaad die van inkoopadviseur, waarbij ik dezelfde taken uitvoerde als ik in Nederland zou doen. Je krijgt een inkoopbehoefte, gaat in gesprek met je klant, stelt een offerteaanvraag op, publiceert deze en gaat daarna over tot het contracteren.”
Shivani voelde dat ze veel kennis en ervaring kon inbrengen tijdens haar werk op Bonaire. “Dat kreeg ik ook terug in de evaluatiegesprekken met mijn opdrachtgever. Ze waardeerden mijn inbreng, ook omdat ik kritisch kon meedenken. Bijvoorbeeld: hoe komt het dat het proces zo loopt, en hoe kunnen we het verbeteren?” Maar ze was zich er ook van bewust dat je niet elke verandering kunt voorstellen. “Je moet aanvoelen of er ruimte is voor veranderingen. Tot op zekere hoogte heb ik daarin mijn rol gepakt, zolang het goed voelde.”
Een project dat haar is bijgebleven, was een traject rondom ‘booster engineering’. Dit project betrof het ontwerp van een booster bypass voor het rioolsysteem. “Als inkoper heb ik geen inhoudelijke technische kennis, maar toch moest ik samen met het projectteam – inclusief inhoudsdeskundigen en de projectleider – zorgen voor een scherp programma van eisen.”
Wat de situatie extra uitdagend maakte, was de taalbarrière. “De lokale collega’s spraken het liefst Papiaments, vooral wanneer het ging over onderwerpen waar ze veel kennis van hadden en gepassioneerd over waren. Ze hielden rekening met mij door Nederlands te spreken in vergaderingen, maar bij inhoudelijke discussies gebeurde het wel eens dat ze overschakelden op het Papiaments. Wat ik gaaf vond, was dat ik na verloop van tijd alsnog de rode draad uit die gesprekken kon halen, mede omdat een vriendin van mij vroeger Papiaments sprak. Daarin voelde ik mezelf echt groeien.”
De grootste uitdaging voor Shivani was het voortdurend aftasten van de behoeften van de organisatie. “Er was weinig standaardisatie, dus je moest telkens aanvoelen wat in een specifieke situatie werkte: ga je bellen, loop je langs, hoe pak je het aan?” Shivani benadrukt dat haar werk als inkoper niet alleen draaide om het standaard opstellen van formulieren of aanvragen. “Het menselijk aspect speelde een grote rol: hoe ontstaat iets, hoe kom je verder, hoe neem je iemand mee?”
Qua functie was er weinig verschil met Nederland, maar in de manier van werken en in de cultuur, merk je wel verschillen. “Het was minder gestandaardiseerd, er was meer voorwerk en er was veel persoonlijk contact.” In Nederland gebeurt communicatie vaak via e-mail: alles is snel en vastgelegd. “Daar gebeurde veel via de telefoon of persoonlijk contact.”
Wat Shivani vooral meeneemt uit deze ervaring, is dat ze heeft gemerkt dat ze het contact met mensen het allerleukst vindt. “Daar lag ook echt mijn energie. Dat wist ik misschien al wel een beetje, maar het is daar echt bevestigd.”
Advies aan de twijfelaars over werken in het buitenland: gewoon doen!
Haar advies aan anderen die overwegen om een opdracht op Bonaire of in het buitenland te doen: “Gewoon doen! Twijfel niet. Ik had echt mijn zinnen erop gezet en ondanks dat het ook een teleurstelling had kunnen worden, ben ik er vol voor gegaan. Je hebt niets te verliezen. Misschien krijg je heimwee, maar het is het allemaal waard. En het leven in Nederland is er daarna ook gewoon weer.”
Sommige mensen zeggen: “Ik wil daar niet werken, want dan voelt het niet als vakantie meer.” Maar Shivani had juist het tegenovergestelde. “Mijn weekenden voelden als vakantie. En toen ik terugkwam, had ik minder behoefte aan een zonvakantie. Sterker nog, ik verlangde zelfs weer naar gras en herfst. Zo’n ervaring laat je ook beseffen wat je fijn vindt aan Nederland. Er zijn op Bonaire prachtige dingen, maar je mist soms ook dingen: shoppen, vrienden, familie en de meest random dingen, zoals de bibliotheek. Daarom zou ik er niet willen emigreren, maar tijdelijk werken? Absoluut.”
Terugkomst in Nederland
Wat Shivani het meest miste, waren “de simpele dingen: naar de supermarkt kunnen gaan, in je eigen tuin zitten, naar de tennisclub, even naar het park. Het zijn die alledaagse dingen die je pas echt waardeert als je ze even niet hebt. Toen ik terug was, genoot ik daar des te meer van.”
Een laatste tip van Shivani
Als je twijfelt om alleen naar Bonaire te gaan: “Je maakt daar heel makkelijk contact. Er zijn veel Nederlanders en jonge mensen en je kunt snel aansluiten bij dingen als beachtennis. Je staat er echt niet alleen voor.”
Meer leren over de verschillende opdrachten bij In2Talent?
Je leest er alles over op onze website!
