Ik heb een guilty pleasure. Na een dag hard werken, vind ik niets lekkerder dan ’s avonds op de bank te ploffen en om op Netflix een paar afleveringen te kijken van Orange Is The New Black; een serie over een vrouwengevangenis in het Amerikaanse Litchfield. En wat schetst mijn verbazing, in de laatste twee seizoenen zit zowaar een inkoper (m/v).
In het laatste seizoen moet ze zich mengen tussen de gevangenen door een opstand in de gevangenis. Wat een geweldige vrouw. Niet alleen dapper, maar ook bereid om buiten de gebaande paden te gaan en inzicht te krijgen in de behoeftes van degenen voor wie ze haar werk doet.
Rolmodel voor inkopers
Dit zou het moeten zijn. Eindelijk een rolmodel. Waar advocaten een geweldig voorbeeld kunnen vinden in Harvey Specter in Suits en artsen een genie als House hebben, hebben wij inkopers maar eigenlijk bar weinig representatie in het medialandschap. En als dan een keer een inkoper voorbij komt in een serie of film is de inkoper óf een grijze muis die ergens in een kelder nietmachines aan het bestellen is óf iemand die alle budgeten lekker strak trekt en de geldkraan overal dichtdraait. Met mijn protagonist in Orange Is The New Black verliep het helaas niet heel anders. Op een gegeven moment wordt zij door een gevangene ontmaskerd en wat over haar gezegd wordt is het volgende: “Het zou je doen geloven dat met ‘inkoop’, het haar taak is om dingen voor ons te kopen toch? Maar in werkelijkheid is haar taak niet om dingen te kopen, maar om mensen hun behoefte te ontnemen”.
Imagoprobleem
Ik heb de minor Inkoopmanagement gevolgd aan de Hogeschool Rotterdam. Via deze weg ben ik in aanraking gekomen met verschillende inkoopadviesbureaus. In2Talent sprak mij meteen aan. Dit kwam vooral door de persoonlijkheid van de organisatie. Er is oprechte aandacht voor persoonlijke ontwikkeling.
Is de persoonlijke ontwikkeling ook wat jij onderscheidend vindt? Jazeker. Er is ruimte om jezelf te zijn en je verder te ontwikkelen. Wat ik daarin zeker belangrijk vindt is dat dat zowel op persoonlijk als professioneel vlak plaatsvindt. Toen ik de eerste keer een opleidingsdag had, dacht ik dat het zou gaan over vakinhoudelijke informatie. Dat bleek niet helemaal het geval. Ook de opleidingsdagen zijn gericht op persoonlijke ontwikkeling. Net als de gesprekken met je coach. Iedereen kan het inkoopvak leren, maar wij, In2Talenters, onderscheiden ons omdat we ons ook echt meer richten op wie we zijn, wat we doen en waarom wij dat doen. In2Talent is een hecht team, je bouwt onderling een band op omdat je veel persoonlijke informatie weggeeft. Met mijn mede-in2Talenters heb ik een sterke band. Verder krijg je bij In2Talent ook genoeg uitdaging, afwisseling en veelzijdige werkzaamheden omdat je voor verschillende opdrachtgevers aan de slag gaat. Dat maakt het ook erg interessant. De combinatie tussen de persoonlijke ontwikkeling en het feit dat je werkt voor verschillende opdrachtgevers maakt In2Talent, in mijn ogen, een unieke organisatie.
Coole inkoper
Hoe we stap voor stap van de grijze muis naar de coole inkoper gaan, daar heb ik helaas geen antwoord op. Echter voor mij is de eerste stap bewustwording. Uiteraard heeft elke beroepstak een stereotype. De vraag is alleen in hoeverre je je er van bewust bent en of dit stereotype voor jou ook klopt. Dat betekent bewustwording en dus ook feedback vragen aan collega’s. En hoewel dat spannend is, zijn dat wel stappen die mij – en hopelijk ook jou – verder brengen. Want vaak beginnen dingen veranderen niet alleen bij hoe jij jezelf ziet, maar ook de bewustwording van wat voor invloed jouw acties en gedrag op mensen om je heen hebben.
Hierbij daag ik je dus uit om vandaag of morgen eens naar jouw collega’s van andere afdelingen te gaan en ze te vragen wat ze van jouw afdeling vinden. Hoe wordt inkoop gezien in jouw organisatie. Word bewust, bedenk wat jij hier mee kunt, wat je ermee wilt en wat je ermee gaat doen. En wellicht sta jij binnenkort op de filmposter, naast Ben Affleck.
Door Daan de Vries
